Adwokat Opole – Paweł Hiper, Sebastian Hajdas.
Zgodnie z art. 5 Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1454 z późn. zm.) Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku między innymi przez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych.
Należy zauważyć, że obowiązkiem osób odpowiedzialnych za utrzymanie drogi publicznej w należytym stanie jest przede wszystkim: utrzymywanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą w stanie wykluczającym narażenie użytkowników na wypadek pozostający w bezpośrednim związku z wykorzystaniem drogi oraz wykonywanie prac remontowych i zabezpieczających przywracających pierwotny stan nawierzchni, a także bieżących robót konserwacyjnych, porządkowych i innych, których celem jest poprawa i zwiększenie bezpieczeństwa ruchu.
W tym miejscu bez wątpienia powyższe zasady będą dotyczyły również właściciela nieruchomości i dbałości o obejście posesji. Pod pojęciem zobowiązanego właściciela nieruchomości rozumie się również współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomość w zarządzie lub użytkowaniu, a także podmioty władające nieruchomością w tym dzierżawców.
W praktyce częstym problemem jest ustalenie granicy odpowiedzialności. Czasami decydującym może być pas zieleni lub lokalizacja samej nieruchomości, czy kwestia ustalenia stopnia należytej staranności. Pojęcie należytej staranności jest miernikiem ustalania winy w postaci niedbalstwa, gdy stanowi ona przesłankę zastosowania określonego przepisu (wyrok SN z 30 marca 2000 r., III CKN 709/98, LEX nr 51367). Zarzut naruszenia art. 355 § 1 k.c., czyli zarzut niezachowania należytej staranności, może być oceniany jedynie w kategoriach winy, a nie bezprawności (wyrok SN z 19 października 1999 r., I CKN 979/98, MoP 1999 nr 12, str. 3, Legalis).
Jeżeli uważasz, że należy Ci się odszkodowanie lub zostałeś pociągnięty do odpowiedzialności mimo ku temu podstaw zgłoś się do naszych Adwokatów w Opolu, którzy pomogą ci rozwiązać problem.
