Menu

Podstawowym źródłem prawa cywilnego jest Kodeks cywilny – ustawa z 23 kwietnia 1964, obowiązująca od 1 stycznia 1965. Jego art. 1 stanowi, że kodeks cywilny „reguluje stosunki cywilnoprawne”.

Przyjmuje się, że według prawa polskiego prawo cywilne reguluje stosunki między osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi, którym ustawy przyznały zdolność prawną, a także sytuację prawną osób i rzeczy jako podmiotów i przedmiotów stosunków cywilnoprawnych oraz treść stosunków prawnych, na którą składają się uprawnienia i obowiązki podmiotów tych stosunków.

Prawo cywilne dzieli się na wiele podgałęzi. Specyficzną pozycję mają prawo pracy, prawo własności intelektualnej i prawo handlowe, które wyodrębniły się z prawa cywilnego, zachowując jednak wiele z jego cech.

We właściwym, klasycznym prawie cywilnym wyodrębnia się następujące działy:

  • część ogólną – regulujące zagadnienia wspólne dla całego prawa cywilnego;
  • prawo rzeczowe – odnoszące się przede wszystkim do rzeczy;
  • prawo zobowiązań – zawierające normy
  • prawa majątkowego o charakterze względnym;
  • prawo spadkowe – zawierające normy prawa dotyczące przejścia praw majątkowych po zmarłym na inne podmioty prawa;
  • prawo rodzinne – normujące stosunki prawnorodzinne i majątkowe wewnątrz rodziny.

Podział ten, wzorowany na systematyce pandektowej wywodzącej się z późnego prawa rzymskiego, nie jest poprawny z logicznego punktu widzenia, dokonano go bowiem wedle różnych kryteriów. W praktyce okazał się on jednak najskuteczniejszy.

Adwokat Opole https://kancelaria-hajdas.pl
Skip to content